Rośliny wymagające Miracidu to te, które wymagają kwaśnych gleb o niskim pH około 4,5 do 6. Obejmują one liczne rodzaje kwiatów, krzewów, paproci, drzew, jagód i owoców.
Kwiaty, które kwitną w kwaśnych glebach to krwawiące serca, konwalia, bryczesy Holendra, bodziszek, japońska tęczówka, trillium, begonia, kaladium, kamelia i Jack-in-the-ambona. Kwaśne krzewy to azalie, rododendrony, wrzosowiska, hortensje, ostrokrzew, dafne, gardenia i kalina. Wśród drzew, które najlepiej pasują do gleby kwaśnej, znajdują się: błękitna świerk Colorado, kanadyjska cykuta, jarzębina, magnolia, wierzba cipki, dereń, buk i dąb. Kwaśna gleba jest najlepsza dla borówek, truskawek, malin i winogron.
Rośliny, które potrzebują kwaśnej gleby mają tendencję do niedoboru żelaza, gdy gleba jest zbyt alkaliczna. Dodanie Miracidu pomaga obniżyć poziom pH i umożliwia roślinom poprawę ich zdolności do przetwarzania żelaza i innych składników odżywczych. Istnieją dwie metody rozpraszania Miracidu. Podawanie dolistne polega na stosowaniu rozpylacza i rozcieńczonego roztworu Miracid do zaparowania liści roślin. Podczas podawania korzeni rośliny są podlewane za pomocą węża i rozpylacza dyfuzyjnego z rozcieńczonym Miracidem. Zapładnianie roślin kwaśnych podczas jesieni przygotowuje je do przechowywania zimowych składników odżywczych i wzrostu korzeni, a nawożenie ich co jeden do dwóch tygodni na wiosnę i lato zachęca do silnego wzrostu i zapobiega niedoborowi żelaza.
