Niektóre cechy wyróżniające literaturę elżbietańską to użycie wersetu i satyry przez pisarzy. W tym okresie historii sonety i poezja stały się popularnymi formami pisania.
Znani pisarze w tym okresie to William Shakespeare, Edmund Spenser, Christopher Marlowe i Sir Philip Sidney. Sonety zostały napisane z trzema czterowierszami i dwuwierszem, a ta struktura została później uznana za sonet Szekspira. Kolejnym terminem literackim w tamtym czasie była strofia Spenseriana z dziewięcio wierszową zwrotką. Rozgrywki również dominowały. Marlowe jest znany z komponowania "Tamburlaine", jednej z pierwszych angielskich dramatów do użycia pustego wiersza.
