Autorzy używają ironii jako narzędzia literackiego, aby skłonić czytelników do myślenia o czymś lub podkreślić punkt w opowieści. Aby ironia mogła być używana poprawnie, czytelnik musi być w stanie dokładnie zrozumieć różnicę między co się mówi i czego się oczekuje.
Jednym z rodzajów ironii, z których mogą korzystać autorzy, jest dramatyczna ironia. Z dramatyczną ironią, czytelnik wie więcej o rzeczywistości niż bohaterowie. Aby dramatyczna ironia działała poprawnie jako urządzenie literackie, czytelnik musi mieć więcej informacji niż postać. Ironia pojawia się, gdy bohater podejmuje decyzje i działa na podstawie informacji lub przekonań, które czytelnik wie, że są nieprawidłowe.
Autorzy mogą również użyć ironii strukturalnej. To literackie urządzenie działa, gdy pojawia się postać, zwykle bohater lub inna główna postać, której osąd jest ograniczony osobistymi celami, uprzedzeniami lub brakiem informacji. Strukturalna ironia musi być przenoszona w całej opowieści, aby była skuteczna. Trzecim typem ironii dostępnym dla autorów jest ironia słowna. Ironia słowna występuje wtedy, gdy słowa postaci mają ukryte znaczenie i mają zupełnie inne znaczenie. Ironia słowna jest używana, aby zachęcić czytelników do myślenia o znaczeniu słów danej bohaterki poza zwykłą wartością nominalną.
