Las liściasty to rodzaj biomu występujący we wschodniej części Ameryki Północnej, w środku Europy i w niektórych częściach Azji. Średni las liściasty doświadcza od 30 do 60 cali rocznych opadów, a średnia roczna temperatura wynosi około 50 stopni F. Ten biom nazywany jest podstawową roślinnością, która obejmuje wiele gatunków drzew liściastych, które co roku zrzucają liście.
Unikalną cechą lasów liściastych jest ich określona sezonowość. Przeżywają cztery pory roku: wiosnę, lato, jesień i zimę. Każda pora roku wiąże się ze specyficznymi zmianami w drzewach, które zajmują ten biom. Jesienią liście zmieniają kolor na pomarańczowy i żółty i opadają na ziemię. Drzewa wchodzą w okres uśpienia zimą, wiosną wyrastają nowe liście, a następnie rozkwitają i rosną przez całe lato. Typowe drzewa w lesie liściastym to klon, buk, dąb, lipy i wiąz. Istnieje również region podszytu mniejszych roślin, w tym jeżyny, paprocie, wawrzyn górski i azalie.
Zwierzęta żyjące w lasach liściastych muszą być w stanie poradzić sobie z wahaniami temperatury sezonowej. Wiele osób, w tym niedźwiedź czarny i niedźwiedź brunatny, robi to, przechodząc w okres hibernacji podczas mroźnych zimowych miesięcy. Zwierzęta te również jedzą różnorodną żywność, która pozwala im przetrwać w różnych warunkach pogodowych przez cały rok.
