Cztery części Credo Nicejskiego to twierdzenia o wierze w Boga Ojca, Jezusa, Syna, Ducha Świętego i Kościół powszechny. Co więcej, wyznanie wiary identyfikuje ważne prawdy, aby wierzyć w temat każdej części.
Credo Nicejskie powstało z Pierwszej Rady w Nicei w 325 r. A. Rada składała się z biskupów zarówno z łacińskiego zachodniego, jak i greckojęzycznego Wschodu i została utworzona w celu rozstrzygnięcia sporu o boskość Jezusa. Jedna grupa, arianie, argumentowała, że gdyby Jezus był boski, wówczas wiara, że istnieje tylko jeden Bóg, byłaby sfałszowana. Inna grupa, Aleksandryjczycy, argumentowała, że jeśli Jezus nie był boski, to jego ofiara za grzech była niewystarczająca.
Chociaż wojna między arianami i aleksandryjczykami była daleka od zakończenia, Aleksandryjczycy zwyciężyli w radzie Nicei, a oświadczenie o Jezusie jest najdłuższe w wyznaniu wiary i wyraźnie identyfikuje jego boskość.
