Legalizm kładzie nacisk na zakazanie praw w celu zapewnienia porządku publicznego, podczas gdy konfucjanizm jest bardziej zainteresowany wpojeniem moralności. Obie filozofie są bardzo zainteresowane tym, jak skutecznie rządzić państwem, ale biorą bardzo różne awanse. Legalizm sprzyja złożonemu systemowi nagród i kar służących kontrolowaniu ludzkich zachowań, podczas gdy konfucjanizm kładzie nacisk na cnotliwych władców, którzy uczą ludzi na zasadzie przykładu.
Legalizm powstał w odpowiedzi na chińskich władców, którzy chcieli zjednoczyć kraj. Doradcy, którzy rozwinęli i usystematyzowali legalizm, byli zainteresowani racjonalnym zorganizowaniem społeczeństwa i kładli duży nacisk na wzmocnienie sektorów wojskowych i rolnych. Ostatecznie rozwiązaniem prawniczym było ścisłe uregulowanie społeczeństwa chińskiego i surowe kary za nieposłuszeństwo. Ta tendencja zakończyła się brutalnością dynastii Qin. Opresywna siła Qin doprowadziła do upadku dynastii.
Stanowisko konfucjanizmu bezpośrednio sprzeciwia się legalizmowi. Opiera się na założeniu, że prawo bez moralności jest słabą podstawą społeczeństwa. Jeśli ludzie są cnotliwi, nie ma potrzeby stosowania surowych przepisów. Konfucjusz nauczał znaczenia czterech cnót: szczerości, życzliwości, synowskiej pobożności i przyzwoitości. Podczas gdy legaliści podkreślali przywiązanie do państwa i podporządkowali religijne rytuały i tradycje politycznej suwerenności, Konfucjusz zaapelował o konieczność czczenia przodków przez upamiętnienie i ceremonię.
