Cztery krańce świata to fraza wymieniona w Księdze Izajasza w Biblii, ale nie wymienia ona rzeczywistych czterech zakątków świata, ponieważ Ziemia nie ma dosłownie czterech rogów. Ziemia ma kształt kuli, a nie prostokątny, dlatego nie może mieć czterech rogów.
Widać to w kartografii, czyli badaniu map i mierzeniu pozycji w różnych miejscach. Historia mapowania sięga ponad 5000 lat. Mapy to narzędzia używane do rejestrowania lokalizacji interesujących miejsc i do poznawania geografii mapowanego obszaru.
W porównaniu do nowoczesnych map, wczesne mapy różnią się na kilka ważnych sposobów. Po pierwsze, wczesne mapy często przedstawiają małe obszary, takie jak szlak handlowy, łowisko, kampania wojskowa lub miasto, a nie państwo lub kraj. Wczesne mapy miały również charakter malarski, więc w porównaniu do współczesnych map często wyglądają prymitywnie. Ten obrazowy wizerunek był konieczny, ponieważ początkujący twórcy map chcieli zarejestrować teren i cechy tego obszaru. Kolejną różnicą jest to, że wczesne mapy nie miały reguł orientacji, podczas gdy nowoczesne mapy zwykle mają zawsze północ na górze mapy. Wreszcie, nowoczesne mapy są dokumentem referencyjnym, podczas gdy wczesne mapy były często dziełem sztuki jako pierwszym, a dokumentem referencyjnym drugim.