Starożytna grecka bogini Nike jest najczęściej identyfikowana jako bogini zwycięstwa. Później zwana Wiktorią przez Rzymian, bogini Nike dokładnie odzwierciedla wiele postaw Greków wobec formy, piękna, rywalizacji i umiejętności. Ona również wykazuje niektóre z klasycznych słabości przypisywanych bogom i boginiom w mitologii greckiej, między innymi z ich często nierównomiernym kontaktem z istotami ludzkimi.
Nike jest powszechnie uważana za córkę rzeki Styks i gigantycznego Pallas. Jednak inne źródła sugerują, że bóg wojny, Ares, był jej prawdziwym ojcem. Oprócz tego wątpliwego pochodzenia, Nike jest konsekwentnie łączony ze Zeusem i Ateną i jest często przedstawiany w ich towarzystwie. Według Encyclopaedia Britannica, sama Nike jest pokazana jako piękna, sprawna młoda kobieta ze skrzydłami i "gałązką palmową, wieńcem lub personelem Hermesa jako posłańcem zwycięstwa". Uważano, że Nike jest flotą, zdolny do latania, a nawet przybierając postać ptaka.
Ponieważ związek Nike ze zwycięstwem wykracza poza samą wojnę, jest przykładem miłości Greków do konkurencji we wszystkich dziedzinach życia, od wojny i sportu po poezję i filozofię. De Traci Regula na stronie About.com również zwraca uwagę na "kaprysy" Nike, ilustrujące, w jaki sposób może ona być niekonsekwentna w sposobie, w jaki przyznawała zwycięstwo. W tym sensie Nike jest również uczciwym przykładem ludzkiej niedoskonałości greckich bogów i tego, w jaki sposób grali oni faworyci lub stawiali stronnicze sądy. Bogowie i boginie, podobnie jak ludzie, nie zawsze grają fair.