Święty Paweł był greckim Żydem z Tarsu, Cylicji, nowoczesnej południowo-wschodniej Turcji. Jego rodzice byli obywatelami rzymskimi, a jego żydowskie imię to Saul. Zanim został apostołem, prześladował chrześcijan i brał udział w ukamienowaniu Szczepana, pierwszego chrześcijańskiego męczennika. Był faryzeuszem i producentem namiotów. Jego rodowa linia ściśle przestrzegała tradycji i obrzędów faryzeatyckich.
Paweł uzyskał wykształcenie w Jerozolimie pod kierownictwem Gamaliela. Jego nawrócenie z judaizmu na chrześcijaństwo jest najbardziej popularne; Paweł miał wizję Jezusa w drodze do Damaszku. Wierzył w Jezusa i zaczął głosić Ewangelię po tym spotkaniu. Paweł nigdy nie spotkał Jezusa podczas krótkich lat służby, ale był jednym z pierwszych misjonarzy, którzy głosili ewangelię nieżydowskim ludziom.
Biblia podaje bardzo niewiele informacji o rodzinie Pawła, ale Nowy Testament wspomina co najmniej siedmiu jego krewnych, w tym syna swojej siostry. Jego pierwsza podróż misyjna odbyła się w Antiochii na Cyprze iw Anatolii, po czym wróciła do Antiochii. Jego druga podróż misyjna odbyła się w Jerozolimie podczas podróży po Morzu Śródziemnym, a jego trzecia podróż odbyła się w regionach Galacji i Frygii, które trwały prawie trzy lata. Władze lokalne i społeczności żydowskie stale nękały go za jego przekonania, a później go aresztowały i skazały na śmierć.
