Wyspa Mackinac rzeczywiście była nazywana Mitchimakinak przez rodzimą Ojibwę, ponieważ oznacza to "wielkiego żółwia" w odniesieniu do kształtu wyspy. Francuscy odkrywcy nazwali wyspę Michillimackinac, która została ostatecznie skrócona do Mackinaca przez Amerykanów.
Wyspa Mackinac znajduje się 11 mil od lądu w środku jeziora Huron. Jezioro Michigan leży bezpośrednio na lewo od wyspy. Podczas wojny francusko-indyjskiej, Wielka Brytania kontrolowała wyspę od 1700 aż do około 1815. Wyspa początkowo była francuskim miejscem handlu futrami. W 1815 r. Ameryka uzyskała wyspę dzięki traktatowi w Gandawie, a dwie bitwy zostały stoczone w Forcie Mackinac. Jedna miała miejsce podczas wojny w 1812 r., A druga w 1814 r. Fort był później używany jako więzienie dla sympatyków konfederackich podczas amerykańskiej wojny secesyjnej.
Żadne pojazdy silnikowe nie są dozwolone na wyspie, a cały transport musi odbywać się pieszo, konno lub rowerem. Mogą być używane pojazdy służbowe lub awaryjne, podobnie jak skutery śnieżne w okresie zimowym. Prom jest podstawowym środkiem transportu do iz wyspy, ale można również użyć prywatnego samolotu lub łodzi. Podczas zimy skutery śnieżne mogą przemierzać lód na lądzie stałym. Mniej niż 500 osób mieszka na wyspie Mackinac przez cały rok. Prywatny dom gubernatora Michigan znajduje się na wyspie Mackinac.
