Fizyczne cechy Niemiec obejmują góry, niziny, lasy, rzeki, wyspy i jeziora. Tereny niemieckie zaczynają się od poziomu morza na północy, stopniowo rosną, aż zamieniają się w góry na południu.
Bagna charakteryzują północną granicę Niemiec, która opiera się o Morze Północne i Morze Bałtyckie. Ponieważ bagna są poniżej poziomu morza, Niemcy zbudowali groble w celu kontrolowania powodzi w obszarach przybrzeżnych. Jednak wybrzeże unosi się nad Morzem Bałtyckim w klify. Bagienny teren przenosi się na niziny i żyzny, bogaty w rolniczo środek kraju. Nad nizinami płyną rzeki, będące częścią Niziny Północnoeuropejskiej. Równina ciągnie się zarówno do Polski, jak i Holandii.
Na południu ziemia wznosi się do Alp Bawarskich. Najwyższy szczyt, Zugspitze, znajduje się na wysokości 10 000 stóp nad poziomem morza. Kilka mniejszych pasm górskich przemieszcza się przez środkowe Niemcy wraz z lasami i Lasem Turyńskim. Rudawy graniczą z Niemcami od południa, oddzielając je od Czech. W Niemczech znajduje się wiele jezior, z których największe to Jezioro Bodeńskie, leżące na granicy niemiecko-szwajcarskiej. Na równinach Berlina znajduje się kilka jezior polodowcowych, takich jak jezioro Muritz. Niektóre z głównych rzek to Ren i Dunaj. Rzeka Ren przepływa przez Niemcy na Morze Północne.
