Główne rodzaje fal to przełamanie, konstruktywna, głęboka woda, niszczycielska, przybrzeżna, wewnętrzna, kelwin, seiche, płytka woda i falowanie. Fale oceaniczne są zazwyczaj klasyfikowane na podstawie formacji i zachowania.
Fale łamiące się tworzą, gdy same się zapadają, podskakują do rozlewania i staczania się młotów. Fale konstrukcyjne powstają na wybrzeżu o niskich długościach fal i wysokościach, podczas gdy fale niszczące są podobne, ale mają krótką długość fali z pionową elipsą. Fale głębinowe są długie, proste i pokonują duże odległości w oceanie. Natomiast fale przybrzeżne charakteryzują się krótszą długością fali niż głębokość wody.
Fale wewnętrzne to wysokie i burzliwe prądy, które powstają w wyniku spotkania dwóch mas wody. Fale Kelvina są charakterystyczne dla Oceanu Spokojnego, powstałe, gdy brak wiatru tworzy wysokie i szerokie fale, które są cieplejsze niż otaczające wody. Fale progresywne poruszają się z dużą prędkością i można je podzielić na dwa typy: fale kapilarne i orbitalne fale progresywne. Załamane fale powstają w płytkiej wodzie; głębokość zmniejsza moc fali i tworzy kształt krzywej.
Fale Seiche są tworzone w ciasnych przestrzeniach i są krótkie i niezbyt mocne. Z kolei fale płytkiej wody są niezwykle potężne. Mają głębokość mniejszą niż 1/20 ich długości fali i manifestują się albo falami pływowymi, albo tsunami. W końcu fale uderzeniowe są wytwarzane w centrach burzowych przez wiatry o dużej prędkości i pokonują duże odległości.
