Kierunki kardynalne odnoszą się do czterech punktów na kompasie: północ, południe, wschód i zachód. Każdy kardynalny kierunek jest oddzielony od innego o 90 stopni poza okręgiem o 360 stopni na kompasie. Północ znajduje się na górze, wschód na prawo, południe na dole, a zachód na lewo.
Wzdłuż punktów koła, północ jest zero lub 360 stopni, wschód jest 90 stopni, południe ma 180 stopni, a zachód 270 stopni. Podczas czytania kompasu lub mapy kartografowie i odkrywcy zazwyczaj orientują się w kierunku północy magnetycznej za pomocą kompasu magnetycznego, co oznacza, że wschód znajduje się po prawej stronie, zachód jest po lewej stronie, a południe za nią.
Kierunki kardynalne są używane w wielu aplikacjach, takich jak kartografia, podróże, żeglarstwo, astronomia, geografia i orientacja. Twórcy map zwykle umieszczają stronę północną w górę na kartce papieru. Żeglarze używają żyrokompasu, aby określić ustawienie statku na prawdziwej północy. Astronomowie posługują się kardynalnymi wskazówkami, aby opisać położenie gwiazd na niebie, ponieważ odnoszą się one do sfery niebieskiej.
Punkty na kompasie takim jak północny wschód, południowy wschód, południowy zachód i północny zachód są nazywane głównymi kierunkami międzykolkowymi, porządkowymi lub pośrednimi. Punkty te znajdują się dokładnie w połowie między odpowiednimi kierunkami głównymi na kompasie. Terminy północ, południe, wschód i zachód wywodzą się z germańskich słów, które zastępują odpowiadające im łacińskie oznaczenia.