Langston Hughes jako poeta, powieściopisarz i krytyk pomógł ukształtować renesans Harlemu. Stał się pierwszym czarnym Amerykaninem, który zarabiał na życie pisząc i wygłaszając publiczne wykłady. Napisał serię książek o człowieku o imieniu Simple i przyczynił się do Chicago Defender i New York Post.
Langston spędził rok w Meksyku i rok na Columbia University w Nowym Jorku po ukończeniu szkoły średniej. Opublikował swoją książkę poezji "The Weary Blues" w 1936 roku, trzy lata później zdobył wykształcenie wyższe i zdobył złoty medal "Harmon" za literaturę do swojej pierwszej powieści "Not Without Laughter". Zanim rozpoczął swoją karierę literacką, pracował jako asystent kucharza, pralka, rolnik ciężarówek, portier w nocnym klubie w Paryżu i żeglarz podczas podróży do Afryki Zachodniej, Holandii, Francji i Włoch.
Nigdy nie przyznał się do bycia gejem, chociaż napomknął o tym w swoim piśmie. Jego "Café: 3 A.M." kroniki, co dzieje się podczas nalotu policji na bar gejowski. Po jego śmierci w 1967 roku, New York City Preservation Commission określiła swój dom w Harlemie jako punkt orientacyjny i zmieniła nazwę na East 127 Street jako Langston Hughes Place. Jego prochy są przechowywane w hallu Langston Hughes Auditorium w Harlem's Schomburg Center for Research in Black Culture. Dwie kolekcje poezji dla dzieci, "The Block" i "The Sweet and Sour Animal Book", zostały wydane po jego śmierci. Książki te łączą jego wiersze ze sztuką wizualną i zawierają wiersze, które napisał na początku lat 30. XX wieku.
