Kody nadużywania substancji w "Podręczniku diagnostyczno-statystycznym zaburzeń psychicznych, wydanie piąte" obejmują F10.10 i F10.20 dla zaburzenia używania alkoholu, w zależności od występujących objawów, i F15.929 dla zatrucia kofeiną, stwierdza Clinical Tools, Inc. Inne kody nadużywania substancji obejmują F18.10 i F18.20 w zaburzeniach użycia wziewnego, w zależności od objawów.
DSM-5 został wydany w maju 2013 r. i wprowadził istotne zmiany w systemie kodowania dla zaburzeń nadużywania substancji w porównaniu z DSM-IV, zgodnie z Clinical Tools, Inc. DSM-5 łączy diagnozę zależności i nadużyć w jedna diagnoza zaburzenia używania substancji. Zmienność w obrębie poszczególnych kodów obejmuje pod-kody, które zależą od chorób współistniejących i występujących objawów. Na przykład zaburzenie używania opioidów ma dwa kody: F11.10 i F11.20, a diagnoza pacjenta zależy od występujących objawów. Z drugiej strony, zatrucie opioidami dzieli się na dwie podkategorie diagnoz: jedną dotyczącą intoksykacji bez zaburzeń percepcyjnych, zawierającą kody F11.129, F11.229 i F11.929, a drugą z zaburzeniami percepcyjnymi, obejmującą F11.122, F11.222 i F11.922.
Różne kody w obrębie kodów podkategorii zatrucia substancji odnoszą się do tego, czy warunek jest współwystępujący z zaburzeniem używania substancji oraz w jakim stopniu, stwierdza Clinical Tools, Inc. Kody diagnostyczne dla warunków zatrucia substancjami nie zostały rozbite do podkategorii w DSM-IV, co jest kolejną istotną zmianą w DSM-5.
