Cele dla pacjentów z nieefektywnymi wzorcami oddychania polegają na opracowaniu i utrzymaniu skutecznego modelu oddychania, zgodnie z wytycznymi Elsevier Health dotyczącymi planowania opieki pielęgniarskiej. Dowodem osiągnięcia tego celu jest pacjent wykazujący normalną częstość i głębokość oddychania, brak zadyszki i symetryczny skok klatki piersiowej.
Interwencje mające na celu przywrócenie skutecznego modelu oddychania obejmują łagodzenie lęku i niepokoju oraz skuteczne łagodzenie bólu. Jeżeli płyny lub gaz powodują ciśnienie przepony, należy zapewnić interwencje mające na celu złagodzenie tych objawów. Jeśli to możliwe, pacjenci powinni być ułożeni w pozycji pionowej, a poduszki powinny być używane w celu zapobiegania spadaniu, stwierdza Podręcznik planowania opieki pielęgniarskiej.
Objawy nieskutecznego oddychania obejmują płytkie oddychanie, duszność (zwaną dusznością), ograniczoną przemieszczenie klatki piersiowej i stosowanie dodatkowych mięśni podczas oddychania, informuje Elsevier Health. Ruch w klatce piersiowej jest różnicą między pomiarem klatki piersiowej przy pełnej inhalacji i wydechu.
Nieefektywne wzorce oddechowe mogą wynikać ze strachu i niepokoju, które mogą powodować szybkie, ale płytkie oddychanie, radzi przewodnik opieki pielęgniarskiej. Wiele leków, takich jak opioidy, spowalnia i zmniejsza głębokość inhalacji, co prowadzi do nieefektywnego oddychania. Ból może sprawić, że pacjenci niechętnie będą oddychać głęboko, a płyn lub gaz mogą wywierać nacisk na przeponę, utrudniając im skuteczne oddychanie.
Jeśli te proste interwencje nie są w stanie przywrócić skutecznego oddychania, należy skonsultować się z lekarzem lub terapeutą oddechowym, poradnik radzi.
