Istnieje wiele filipińskich praktyk wychowawczych, z których jednym jest zachęcanie dzieci do niezależności, dopóki nie będą starsze. Są silnie uczeni, aby włączyć silne wartości rodzinne. Społeczność, rodziny i sąsiedzi wychowują dzieci w tej kulturze. Dzieci również nie mogą odpierać, gdy zostaną upomniane. Mówienie miękkim głosem jest również nauczane dzieciom z powodu pasji kultury do harmonii.
Preciosa Soliven pisze w swoim artykule "A Point of Awareness" wyświetlanym na stronie Philstar.com, że "duże pokrewieństwo ze strony rodziców, dalszej rodziny i społeczności uwarunkowało dziecko, aby dorosnąć." Twierdzi, że ta koncepcja "wystarczalności rodziny i wyrafinowanego poczucia wzajemności" jest często odpowiedzialna za kłopotliwe nawyki nepotyzmu w biznesie, systemie padrino i dynastiach politycznych.
Istnieją zalety i wady dla wystarczalności rodziny. Kultura filipińska twierdzi, że ich styl zawiera silne wartości, które sprawiają, że ich dzieci są bardziej stabilne emocjonalnie i czuły, by dorastać w spokoju i szczęściu. Wadą jest jednak to, że brak zachęty do niezależności utrudnia dzieciom rozwój w świecie dorosłych, w którym obowiązki i konsekwencje są nakładane na jednostkę. Soliven twierdzi, że wyuczone zachowanie, którego oczekują dzieci, pozostawia trwały ślad w ich dorosłym życiu, więc dobra równowaga zależnych i niezależnych wartości jest zdrowa.
