Leczenie postępującego porażenia opuszkowego obejmuje urządzenia wspomagające, które pomagają w poprawie odżywiania w mowie i karmieniu, według National Institutes of Health. Inne terapie obejmują leki, które leczą objawy porażenia opuszkowego, takie jak problemy ze snem, ból, ślinotok, skurcze mięśni i osłabienie.
Lekarze często przepisują leki zwiotczające mięśnie w celu zmniejszenia spastyczności u pacjentów z porażeniem opuszkowym, zauważa NIH. Lekarze mogą również zalecać zastrzyki z toksyny botulinowej w leczeniu ślinotoków, skurczów szczęki lub nadmiernego ślinienia, które powoduje choroba. Leki przeciwbólowe, w tym niesteroidowe leki przeciwzapalne, pomagają złagodzić ból spowodowany porażeniem pęczkowym, chociaż silniejsze leki, w tym morfina lub opiaty, często stają się konieczne w miarę postępu choroby.
Rehabilitacja i fizykoterapia często pomagają spowolnić zanik mięśni i osłabienie, zapobiegać unieruchomieniu stawów i poprawić postawę pacjenta, informuje NIH.
