Oznaki kontrolowania zachowania obejmują słowne obalenia, negatywne komentarze, a nawet zagrożenia. Celem osoby kontrolującej jest uciskanie drugiej osoby lub zastraszanie lub zmuszanie jej. Działania fizyczne, takie jak chwytanie drugiej osoby, rozbijanie przedmiotów i brak szacunku dla prawa osoby do odmowy, są kolejnymi przykładami kontrolowania zachowania. Osoba, która próbuje kontrolować kogoś psychicznie, może próbować odizolować drugą osobę od rodziny i przyjaciół lub podważyć jego autorytet.
Podczas gdy akty fizyczne są dramatycznymi przykładami zachowań kontrolujących, strategie psychologiczne osoby kontrolującej mogą być bardziej subtelne. Może wymagać od drugiej osoby, aby poprosił o pozwolenie przed osiągnięciem celu, dyskontuje opinie drugiej osoby lub dewaluuje rzeczy, które druga osoba uważa za ważne.
Jeszcze bardziej subtelne zachowania obejmują przymus, dzięki czemu kontroler działa zbyt ładnie, aby stworzyć poczucie obowiązku lub poczucia winy w drugiej osobie. Celem jest uniknięcie konfrontacji, ponieważ powoduje to odsłonięcie kontrolera. Jeszcze bardziej pasywne strategie obejmują ciche traktowanie i oczekiwanie, że ludzie będą czytać w myślach i odgadnąć, czego dana osoba chce. Kiedy dana osoba nie chce rozmawiać z innymi, jego celem jest nakłonienie innych ludzi do zaspokojenia go, aby wszystko wróciło do normy. Nie mówiąc wprost, czego chce, może zaprzeczyć, że tego chciał.
Rozmawianie w nadmiernej ilości i zadawanie wielu pytań to dwa sposoby, dzięki którym ludzie próbują kontrolować sytuacje społeczne. Ciągła rozmowa zapewnia, że uwaga pozostaje na głośniku, a kontrolowanie ludzi czasami zadaje pytania, które mają sprawić, że osoba odpowiadająca będzie wyglądać źle.
