Leki mogą pomóc spowolnić postęp śródmiąższowej choroby płuc, ale wielu pacjentów nigdy nie odzyskuje pełnego wykorzystania płuc, zgodnie z Mayo Clinic. Pęknięcie blizny spowodowane śródmiąższową chorobą płuc jest na ogół trwałe, a leczenie nie zawsze zatrzymuje postęp choroby.
Śródmiąższowa choroba płuc odnosi się do grupy zaburzeń, które powodują postępujące, nieodwracalne blizny w tkance płucnej, zauważa Mayo Clinic. Pierwotne objawy to suchy kaszel i zadyszka w spoczynku lub przy wysiłku. W miarę postępu choroby bliznowacenie płuc może powodować sztywność płuc i wpływać na zdolność oddychania pacjenta.
Śródmiąższowa choroba płuc może być wywołana przez niektóre choroby autoimmunologiczne, ekspozycję na organiczne lub nieorganiczne materiały w domu lub miejscu pracy, leki i promieniowanie, stwierdza Mayo Clinic. W niektórych przypadkach przyczyna śródmiąższowej choroby płuc jest nieznana. Czynniki zwiększające ryzyko śródmiąższowej choroby płuc obejmują narażenie na toksyny, takie jak włókno azbestowe i pył węglowy, rodzinny wywiad z chorobą i palenie tytoniu.
Zagrażające życiu powikłania związane z śródmiąższową chorobą płuc obejmują ostre zaostrzenie, które powoduje gwałtowne pogorszenie czynności oddechowych; nadciśnienie płucne, czyli wysokie ciśnienie krwi w płucach, które może prowadzić do uszkodzenia prawej strony serca; i niskiej zawartości tlenu, co może wymagać wspomagania tlenem, według Mayo Clinic. Możliwości leczenia śródmiąższowej choroby płuc obejmują leki przeciwzapalne i przeciwwłóknieniowe, terapię tlenową oraz, jeśli wszystkie inne metody leczenia zawiodą, przeszczep płuc.
