Istnieją różne przyczyny kryzysu tożsamości, w tym niewłaściwe wychowanie, brak afirmacji i nieprzyjemne doświadczenia z przeszłości. Inne czynniki, które prowadzą do kryzysu tożsamości, to stres, problemy i potrzeby społeczne. Brak ideologii i wartości, eksperymentowanie ról i bycie liderem może również powodować kryzys tożsamości.
Kryzys tożsamości odnosi się do niemożności osiągnięcia tożsamości ego w okresie dojrzewania. Jest to stan jednostki, która nie wierzy w siebie. Osoba doświadczająca kryzysu tożsamości ma poczucie, że nie zna swojej prawdziwej tożsamości. Kryzys tożsamości jest jednym z najważniejszych konfliktów, które ludzie doświadczają podczas rozwoju. Występuje w trakcie rozwoju psychospołecznego na poziomie spójności lub rażenia roli. Podczas fazy dorastania ludzie przechodzą fizyczny wzrost, dojrzewanie płciowe i internalizują pomysły na temat tego, jak inni je postrzegają i myślą o nich.
Sposób, w jaki wychowuje się dziecko, w dużej mierze wpływa na sposób, w jaki żyje on w dorosłości. Ludzie, którzy nigdy nie doświadczyli miłości w dzieciństwie, z trudem mogą wyrazić miłość innym w dorosłym życiu. Rodziny mają obowiązek tworzyć sprzyjające warunki dla swoich dzieci, pokazywać im miłość i zaspokajać ich potrzeby. Gdy dzieci dorastają, muszą usłyszeć słowa zachęty, które pomogą im uwierzyć w siebie. Kiedy nie słyszą takich słów, zwykle wycofują się i ostatecznie doświadczają kryzysu tożsamości. Dodatkowo, traumatyzowanie przeszłych doświadczeń może dręczyć jednostkę i spowodować utratę zaufania.
