Zmiany nerek, zwane także masami lub nowotworami, mogą pochodzić z rozprzestrzeniania się komórek nowotworowych. Powstają również z wypełnionych płynem narośli zwanych cystami. Najczęściej zmiany składają się z cyst, które są łagodne (niezłośliwe). Stałe uszkodzenia okazują się nowotworowe w ponad 80 procentach przypadków, zauważa Urology Health Foundation. Lekarze zwykle nie wykonują nawet biopsji stałych uszkodzeń przed ich usunięciem, ze względu na ryzyko fałszywych negatywów i ze względu na to, jak rzadko są powodowane przez cokolwiek innego.
Jakikolwiek anomalny wzrost wewnątrz nerki jest uważany za uszkodzenie. Czynnikami ryzyka wystąpienia zmian nowotworowych są: palenie tytoniu, otyłość, wysokie ciśnienie krwi, wywiad rodzinny w kierunku raka nerki, dieta ze smażonymi mięsami lub wysokie spożycie kalorii, przewlekła niewydolność nerek lub dializa. Stomatoza lędźwiowa i zespół Von Hippel-Linday to dwie mniej powszechne przyczyny, według Urology Health Foundation.
Jeśli uszkodzenie nerek okaże się rakowe i jeśli rak zajął miejsce zamieszkania tylko w nerkach, usunięcie, ablacja i monitorowanie to trzy najczęstsze opcje leczenia. Usunięcie jest standardową opcją leczenia i odbywa się poprzez nefrektomię, albo usunięcie części nerki, albo usunięcie całego narządu. Filozofia częściowego usuwania polega na pozbyciu się raka, pozostawiając jak najwięcej zdrowej tkanki nerkowej w ciele, jak podaje Urology Health Foundation. Ablacja niszczy guz bez jego usunięcia, a monitorowanie polega na utrzymaniu kontroli nad nowotworem, aby sprawdzić, czy zaczyna on rozprzestrzeniać się w innym miejscu ciała, stwierdza Fundacja Urologii Zdrowia.
