Każda chwila w spektaklu "Makbet", gdy publiczność jest wtajemniczona w bardziej istotne informacje, niż jedna lub więcej postaci na scenie jest przykładem dramatycznej ironii. Przykładem jest sytuacja, gdy King Duncan prezentuje pozytywną perspektywę po przybyciu do Inverness, gdzie widzowie już wiedzą, że zostanie zamordowany. Szekspir Online twierdzi, że ta gra jest wyjątkowa ze względu na wszechobecne wykorzystanie dramatycznej ironii.
Innym przykładem dramatycznej ironii z królem Duncanem jest to, że wyraża zaufanie Makbeta w pierwszym akcie, w scenie czwartej, nie mając pojęcia, że Makbet go zabije. Ten sam scenariusz wywołuje dramatyczną ironię z charakteru Lady Makbet, kiedy, po dwóch scenach, wpływa na genteel i sformalizowany język w powitaniu króla, po tym, jak publiczność właśnie usłyszała, jak bezlitośnie knuje swoją śmierć z Makbetem w poprzedniej scenie.
W ten sposób Shakespeare rzuca wady bohaterów w większą ulgę. Błędy, które robią bohaterowie po drodze wyróżniają się tym bardziej, gdy publiczność zdaje sobie sprawę z nadchodzącej zagłady. Wiedząc, co nadchodzi, gdy bohaterowie nie wzbudzają uczucia suspensu, współczucia, strachu, niewiary, a nawet gniewu. To zwiększa emocjonalne wrażenia z gry i tworzy dramatyczną ironię.
