E.E. Styl pisania Cummingsa był nietradycyjną poezją. Jego eksperymentowanie ze składnią, umieszczaniem słów i aranżacjami wizualnymi zmusza czytelników do używania świeżych oczu podczas czytania jego pracy. Czytelnicy korzystają z czytania jego wierszy zarówno werbalnie, jak i wizualnie. Unikalny styl Cummingsa sprawił, że jego wiersze stały się ideogramami, które czytelnik musi rozwiązać.
Styl pisania E.E.Kummingsa znany jest ze skromnego i precyzyjnego wyboru słów i umieszczenia. Umieścił mocne słowa kluczowe w ciekawych aranżacjach i użył odstępów, aby dodać akcent lub zwolnić czytelnika, aby umożliwić wchłonięcie znaczenia. Nierzadko Cummings łączył słowa, by tworzyć nowe lub używać takich słów jak "if", "am" i "because" jako rzeczowników. Uważany za poetę lirycznego, jest jednym z najbardziej indywidualistycznych w stylu. Jego filozofia poezji polegała na tym, że nie chodziło o produkt, ale o proces. Pomimo uderzającego, unikalnego stylu, tematy Cummingsa często koncentrowały się na uniwersalnych ideach miłości, dzieciństwa, a nawet na częściach natury, a mianowicie na kwiatach. Mógł także być satyryczny, zwłaszcza w swojej grze i pamiętniku podróży po Związku Radzieckim. W 1952 r., Podczas wykładu na Harvardzie, Cummings opowiedział uczniom swoją filozofię na temat znaczenia indywidualizmu i miłości. Wyjaśnił, że najlepiej jest być "naturalnie i cudownie całym człowiekiem - istotą nie do ogarnięcia, którego jedynym szczęściem jest przekraczanie siebie". Ta wyjątkowa perspektywa przenikała jego pisanie.
