Przykłady pułapów cenowych obejmują kontrolę czynszów w Nowym Jorku, kontrolę cen mieszkań w Finlandii, pułap w Wiktoriańskiej Lidze Futbolowej, państwowe ubezpieczenie farm w Australii i pułapy cenowe w Wenezueli na żywność. Ustawione ceny pułapów maksymalna cena, jaką można obciążyć za produkt lub usługę na rynku. Zwykle są one ustalane przez prawo i ograniczają system cen sprzedawcy w celu zagwarantowania uczciwych i rozsądnych praktyk biznesowych.
Kontrola czynszu jest klasycznym przykładem pułapu cenowego. Aby zapewnić bardziej przystępne cenowo mieszkania, rząd często ustala pułap cenowy na czynsze. Kontrola czynszu w Nowym Jorku została ustanowiona po II wojnie światowej w celu zapewnienia, że żołnierze i ich rodziny mogą płacić czynsz i zatrzymać swoje domy. Jednak to zwiększone zapotrzebowanie na mieszkania i zmniejszenie podaży. W podobny sposób kontrola cen mieszkań w Finlandii doprowadziła do ekonomicznej nieefektywności.
Innym przykładem pułapów cenowych jest prawo lichwiarskie. Przepisy te zabraniają obciążania nadmiernych odsetek od pożyczek. Ustawa służy jako pułap cenowy, ponieważ określa maksymalną stopę procentową, jaką można nałożyć na pożyczki.
Pułapy cen benzyny przez rząd Stanów Zjednoczonych w latach 70. sprawiły, że benzyna stała się bardziej przystępna dla konsumentów. Jednak spowodowało to brak ze względu na zwiększony popyt.
Kolejny przykład pułapu cenowego dotyczy przepisów Coultera dotyczących VFL w Australii. Ta ustawa wprowadziła pułapową płacę w wysokości 3 funtów w 1925 roku, ale później została zniesiona w 1968 roku. Wreszcie, pułapy cenowe nałożone na żywność przez rząd Wenezueli doprowadziły do niedoborów i gromadzenia zapasów w 2008 roku.
