Posłuszeństwo i zgodność różnią się na wiele sposobów, w tym: posłuszeństwo wymaga rozkazu, podczas gdy zgodność jest prośbą; posłuszeństwo zależy od rozkazu od wyższej osoby zamiast dostosowywania się do kogoś o równym statusie; Posłuszeństwo jest społeczną strukturą władzy, a nie potrzebą akceptacji społecznej, zgodnie z portalem About.com. Posłuszeństwo i zgodność są podobne, ponieważ ktoś działa na czyjeś działanie.
Posłuszeństwo ma miejsce, gdy ktoś wykonuje akcję pod rozkazami autorytetu. Relacje rodzicielskie, hierarchie stanowisk pracy, jednostki wojskowe i ustawienia szkolne to przykłady tego, jak autorytet wykorzystuje posłuszeństwo do wykonywania zadań. Posłuszeństwo jest bardziej uporządkowane i obejmuje zasady i podwładnych. Posłuszeństwo badano w latach pięćdziesiątych, kiedy psychologowie głębiej zagłębili się w wpływ Holokaustu na ocalałych.
Psychologowie definiują konformizm jako zmianę przekonania i postrzegania danej osoby z powodu norm grupy. Zgodność występuje, gdy poszczególne osoby po prostu zgadzają się z tym, co mówi lub robi ich grupa rówieśnicza, niezależnie od wcześniejszych wierzeń. Według Frostburge State University (FSU) nikt nie mówi komuś, jak działać w grupie konformistycznej. Ta cecha wynika z potrzeby akceptacji przez rówieśników lub potrzeby uniknięcia głupoty wobec innych. FSU tłumaczy, że zgodność odzwierciedla lęk przed karą lub lęk przed pozornie nieinteligentną.
