Apollo był najbardziej znany jako bóg łucznictwa i bóg przepowiedni i wyroczni. Był zwiastunem plag i chorób, jak widać w "Iliadzie" Homera, oprócz medycyny i religijnego uzdrawiania. Apollo był największym ze wszystkich muzyków; nadzorował poezję i taniec. Ucieleśniał fizyczne i intelektualne światło, piękno i rozum, a jego wyrocznia w Delfach była uważana za największą w starożytnym świecie.
Apollo reprezentował uosobienie męskiej młodzieży w sile wieku: gładko ogolona, niezamężna, inteligentna i zamyślona, dobrze zorientowana we wszystkich umiejętnościach i pod kontrolą. Nie polubił polowania tak jak jego siostra bliźniaczka Artemis, ale rzucił strzały w potworne stworzenia, takie jak Pyton, który pierwotnie zamieszkiwał Delphi, i inni, którzy przekroczyli właściwe granice porządku i społeczeństwa. Apollo, zawsze młodzieńczy, wieczny i nieśmiertelny, był często postrzegany jako przeciwieństwo Dionizosa, symbolu ciągłej śmierci i odrodzenia, który usunął zahamowania, wzbudził emocje i popchnął naśladowców i wrogów do szaleństwa. Apollo czerpał swoje moce z tej starożytnej percepcji.
Jednym z jego głównych epitetów był "Apollo ze srebrnego łuku" ze względu na jego umiejętności i precyzję przy każdej strzale. Jego strzały zawsze zadawały morderczy cios, chyba że wysłał z nimi plagę. W wojnie trojańskiej Apollo stanął po stronie Troi i wysłał straszliwą plagę, by spustoszyć Greków. Apollo był tym, który poprowadził strzałę Paryża w piętę Achillesa, zabijając greckiego bohatera.
