Trzy związki powszechnie występujące w środkach zobojętniających kwas solny są podstawowymi solami magnezu, glinu i wapnia. Związki te działają poprzez neutralizowanie kwasu żołądkowego w celu złagodzenia zgagi lub łagodnej dyspepsji. Przyjmowanie leków zobojętniających przez długi czas musi być unikane ze względu na potencjalne niepożądane efekty uboczne.
Głównym skutkiem ubocznym przyjmowania wodorotlenku magnezu jest biegunka. Węglan wapnia może powodować efekt uboczny zaparcia. Zdarzają się także przypadki hiperkalcemii i niewydolności nerek u niektórych osób przyjmujących węglan wapnia od dłuższego czasu - informuje New York Times. Środki zobojętniające zawierające aluminium mogą również powodować zaparcia. Duże dawki tego środka zobojętniającego kwas mogą jednak powodować utratę wapnia, osteoporozę i niewydolność nerek.
