Niektóre materiały palne obejmują olej napędowy, farbę, naftę, farby, cez, magnez, proszek aluminiowy, wapń, trociny, pył z tworzyw sztucznych, węgiel, mąkę i sproszkowany metal. Palne ciecze różnią się od łatwopalnych cieczami tym, że łatwopalne ciecze mają temperaturę zapłonu poniżej 100 stopni Celsjusza, a łatwopalne ciecze mają temperaturę zapłonu powyżej 100 stopni Celsjusza. Temperatura zapłonu to najniższa temperatura, w której ciecz uwalnia wystarczającą ilość oparów, aby zacząć się palić.
Inne łatwopalne ciecze obejmują kwas octowy, olej kamforowy, cykloheksan, varsol, mleczan metylu, fenol, kwas karbolowy i anilinę. Ciecze, które mają również temperaturę zapłonu powyżej 100 stopni Celsjusza, to benzaldehyd, glikol etylenowy, eter fenyloilowy i kwas stearynowy.
Materiały łatwopalne również ulegają spalaniu, ale OSHA nie klasyfikuje ich jako materiałów palnych. Ciecze takie jak benzyna, etanol, terpentyna, siarczek potasu, naftalen i siarka są materiałami łatwopalnymi, które wydzielają opary poniżej 100 stopni Fahrenheita.
Spalanie to proces chemiczny spalania węglowodorów w obecności nadmiaru tlenu i ciepła w celu wytworzenia wody i dwutlenku węgla. Proste węglowodory, takie jak metan i etan, rozkładają swoje atomy węgla i wodoru, by wiązać się z tlenem podczas egzotermicznej reakcji.
Czyste węglowodory palą się niebieskim płomieniem i nie mają żadnych stałych pozostałości. Zanieczyszczone węglowodory, takie jak drewno, liście, materiały roślinne, śmieci i guma, wydzielają żółto-pomarańczowy płomień i szaro-czarną sadzę. Zanieczyszczone węglowodory wydzielają również tlenek węgla jako produkt.
