Typowe formy cyberprzemocy to: wysyłanie złośliwych wiadomości tekstowych i wiadomości e-mail, tworzenie fałszywych kont mediów społecznościowych w celu nękania innych osób i podszywania się pod inne osoby w celu rozprzestrzeniania szkodliwych informacji. Cyberbullies używają technologii, takich jak telefony komórkowe i komputery , grożąc lub upokarzając ofiarę. Gdy dorośli atakują inne osoby w ten sposób, mogą zostać oskarżeni o cyber-prześladowanie lub nękanie w sieci.
Cyberprzemoc może wystąpić w subtelny sposób, na przykład umyślnie wykluczając niektórych ludzi w Internecie, aby byli urażeni. W innych przypadkach ofiary są wykorzystywane do dzielenia się kłopotliwymi informacjami lub żartowania i nazywania nazwisk. Podczas gdy cyberbullies to zazwyczaj ludzie, o których wie ofiara, ataki mogą również pochodzić od nieznajomych.
Cyberprzemoc jest trudny do pokonania, ponieważ ofiary nie mogą uciec przed tymi atakami w domu lub w samotności. Niezależnie od tego, czy prześladowcy zamieszczają zawstydzające zdjęcia, czy wysyłają złośliwe teksty, mają prawo nękać ofiary o każdej porze dnia i rozpowszechniać informacje do szerokiego grona odbiorców w ciągu kilku sekund. Usuwanie szkodliwych informacji z witryn internetowych jest trudne, a dzieci borykające się ze szkołą mogą przestraszyć się o pomoc ze strony dorosłych.
Nieustanny charakter cyberprzemocy może zwiększyć ryzyko rozwoju depresji i lęków u dziecka. Podobnie jak w przypadku tradycyjnych prześladowań, cyberdokuczanie może również wpłynąć na poczucie własnej wartości ofiary i prowadzić do słabej wydajności w nauce.
