Wady konstrukcji mostów wspornikowych obejmują specjalne suwnice potrzebne do utrzymania ciężaru mostu, skomplikowane utrzymanie mostu przez wiele lat oraz że geometria konstrukcji mostu zależy od konstrukcji sceny i ram czasowych budowy konstrukcji. Konstrukcja wymaga masywnych, ciężkich form, co zwiększa koszty w całym projekcie.
Mosty wsporcze budowane są w regularnych etapach, dlatego czasy budowy i załogi mają normalną, stałą pracę. Do ciągnięcia ciężkich ładunków potrzebne jest jednak specjalne wyposażenie. Masywne suwnice i ogromne dźwigi umieszczają części mostów wspornikowych na całej długości mostu. Gdy sprzęt jest już gotowy, praca przebiega płynnie.
W przypadku dłuższych przęseł i większych mostów należy ułożyć ciężkie wiązary, aby zapewnić prawidłowe podparcie jezdni. Siły rozciągające popychają i ciągną most, więc konstrukcje wsporników muszą być cięższe, aby przemieszczać siły działające na rozpiętości między podporami.
Mosty wsporcze są oznakowane za pomocą podpór na jednym końcu i dróg, które wystają w kierunku środka. Konsole, które spotykają się w środku, są podobne do dwóch trampolin, które sięgają do środka. Te przęsła mają do 200 stóp szerokości. Formy żelbetowe, które tworzą mosty wspornikowe, są wstępnie odlane, a następnie umieszczane na miejscu bez konieczności zalewania betonu w strefie budowy.
