Wiersze poetów filipińskich to "Pół godziny w domu niezdecydowania lub zwlekania" Conchitiny Cruz, "Dla innych Borges Marii Kodamy" Marjorie Evasco i "Nie było klimatu" Francisco Guevara. Ci nowocześni poeci filipińscy piszą po angielsku, ale ich praca nie jest szczególnie znana w Stanach Zjednoczonych.
Cordite Poetry Review stwierdza, że poezja Conchitiny Cruz pokazuje jej fascynację dokumentacją i katalogowaniem rozmaitych efemeryd. Formalnie eksperymentalny poeta, praca Cruz'a ma postać list, katalogów, osi czasu, alfabetów i słowników. Na przykład "Pół godziny w domu niezdecydowania lub zwlekania" ma formę alfabetycznej listy, z pewnymi wpisami, takimi jak "mrówki", "żaluzje" i "zagadka", odpowiadające bardziej abstrakcyjnym opisom związanym z tytułami .
Prace Marjorie Evasco koncentrują się na związku między tym, co mówione a tym, co milczy. Dwujęzyczny poeta, Evasco, pisze po angielsku iw Cebuano, swoim ojczystym języku z Filipin. Wiersz Evasco "Dla innych Borgesa Marii Kodamy" jest aluzyjnym dziełem pełnym odniesień do literatury, w tym argentyńskiego pisarza Jorge Luisa Borgesa i greckiego mitu o Orfeuszu.
Francisco Guevara bada rewolucyjną zdolność poezji, zarówno pod względem językowym, jak i społecznym. Jego praca analizuje również, w jaki sposób język często podważa samą siebie. "Nie było klimatu" to formalnie rozdrobniony wiersz z liniami, które często wydają się przerywać nawzajem.
