Nie ma konkretnych zaleceń na temat tego, co powinni nosić buddyści, chociaż są oni określani jako "świeccy uczniowie ubrani na biało" w Odatavasanie, A.III, 10 i MI, 340. Buddyjscy mnisi i jednak zakonnice są zobowiązane przez tradycję do noszenia naturalnie barwionych szat.
Źródła barwników w szatach są ograniczone przez pisma buddyjskie do korzeni, bulw, roślin, kory, liści, kwiatów i owoców. Najbardziej powszechne dziś kolory to szafran i ochra, z których ostatnia pochodzi z twardzieli jackfruci.
Często mnisi lub wiejscy mnisi noszą ochrę, a miejscy mnisi noszą szafran; jednak nie ma konkretnej reguły kierującej tą tendencją.
Sam Budda miał na sobie żółtą szatę, ale doradzał swoim uczniom, że ważniejsze niż ich ubranie jest jakość ich serc.
