Carolinas formalnie podzieliła się na dwa odrębne państwa w 1712 roku. Dwie kolonie królewskie, które powstały, stały się Karoliną Północną i Karoliną Południową.
Kolonia Carolina była częścią kolonii restauracyjnych założonych przez brytyjskiego monarchę King Charles II. W 1663 r. Statut stworzenia kolonii został przyznany ośmiu z zagorzałych zwolenników króla. Północne i południowe regiony kolonii miały bardzo małe podobieństwa pod względem cech fizycznych, statusu ekonomicznego i kultury. Z powodu tych różnic Korona Brytyjska zdecydowała się oficjalnie oddzielić Carolinas na dwie kolonie. Podczas gdy Północna Karolina polegała głównie na uprawie małych porcji gruntów ornych, Południowa Karolina rozszerzyła i utworzyła rozległe osiedla i plantacje.
