Bienvenido N. Santos był powieściopisarzem urodzonym w slumsach Manili. Pisał po angielsku, kronikę prób i udręk Filipińczyków na wygnaniu. Jego powieść "The Praying Man" została zakazana w 1970 roku przez rząd Ferdinanda E. Marcosa. Jego obrazowanie korupcji politycznej obrażało reżim Marcosa, prowadząc Santosa na dobrowolne wygnanie w Stanach Zjednoczonych.
Urodzony w 1911 roku, Santos dorastał w osławionej dzielnicy Manila, dzielnicy Tondo. Wyjechał do Stanów Zjednoczonych w 1941 roku, studiował angielski na stypendium rządu Filipin na University of Illinois, Columbia i Harvard.
Podczas drugiej wojny światowej Santos zaczął pracować dla rządu filipińskiego na uchodźstwie w Waszyngtonie i mówił o duchu oporu filipińskiego. Po wojnie jego powieść "Wulkan" badała powstający antyamerykanizm na Filipinach. Był członkiem Fundacji Rockefellera i profesorem Fulbrighta z University of Iowa. Jego inne nagrody obejmowały stypendium Fundacji Guggenheima, American Book Award i Philippine Republic Cultural Heritage Award.
Kiedy był pisarzem w rezydencji w latach 1973-1982 na Uniwersytecie Stanowym Wichita, Santos stał się obywatelem amerykańskim. Po zniesieniu stanu wojennego w 1981 r. Po raz pierwszy odwiedził go z wygnania. Od 1986 r. Do 1987 r. Był gościnnym pisarzem i artystą na De La Salle University. Zmarł w wieku 84 lat w domu swojej rodziny na północnych Filipinach. Prace Santosa obejmują sześć powieści, kilka krótkich kolekcji fabularnych, dwa tomy poezji i cztery kolekcje non-fiction.
