Sezonowa praktyka rzeźbienia warzyw i wkładania światła do środka pochodzi z Irlandii w ramach tradycji celtyckiej; ponieważ dynie nie występują naturalnie w tej części świata, rzepa była rośliną, która pierwotnie służyła do rzeźbienia jack-o-latarni. Inne warzywa korzeniowe, w tym brukiew, ziemniaki i buraki, mogły również zostać użyte aby stworzyć te wegetariańskie lampiony, w których świece, płonący węgiel lub węgle tworzyły światło i miały służyć jako talizmany, by odeprzeć złe duchy. Irlandzcy imigranci prawdopodobnie przywieźli tę praktykę do Stanów Zjednoczonych, a wystawienie na dużą, wewnętrzną pustą i łatwo rzeźbioną dynię rozpoczęło nową tradycję rzeźbienia dyń zamiast warzyw korzeniowych.
Termin "jack-o-lantern" był początkowo używany do opisywania ludzi niosących lampy zamiast lampionów w warzywach. Irlandzka legenda opowiada o mitycznej postaci o imieniu Stingy Jack, okrutnym człowieku, który próbował podstępem udać się do Nieba, ale ostatecznie nie miał wiecznego miejsca spoczynku. Opowieść dotyczy ducha Jacka wędrującego po ziemi z emberem wewnątrz wydrążonej rzepy. Jest to prawdopodobnie pochodzenie terminu "jack-o-lantern", ponieważ dotyczy latarni wykonanej z wyrzeźbionego warzywa. Może to również być źródłem praktyki rzeźbienia upiornych twarzy w warzywach.
