Typ pamięci używanej głównie jako pamięć podręczna to statyczna pamięć o dostępie swobodnym lub SRAM. Pamięć cache jest również nazywana pamięcią podręczną RAM lub pamięcią podręczną.
W komputerach pamięć podręczna to obszar szybkiego dostępu, który może być albo urządzeniem magazynującym, albo zarezerwowaną częścią pamięci głównej. Dwa najczęściej używane typy buforowania to buforowanie pamięci i buforowanie dysku. Większość współczesnych komputerów jest wyposażona w pamięć podręczną L3 lub L2, podczas gdy starsze mają pamięć podręczną L1. Niektóre pamięci podręczne są włączone do architektury mikroprocesorów. Pamięć podręczna L2, która jest zewnętrzną pamięcią podręczną, znajduje się pomiędzy jednostką centralną lub procesorem, a dynamiczną pamięcią RAM lub DRAM.
Pamięć cache to część pamięci głównej, która używa szybkiej pamięci SRAM zamiast wolniejszej i tańszej pamięci DRAM. Pamięć buforowania znacznie skraca czas dostępu do programów lub instrukcji, przechowując wszystkie te informacje w pamięci SRAM. Gdy użytkownik uzyskuje dostęp do już zapisanych informacji, pobieranie danych jest szybsze, ponieważ komputer nie potrzebuje dostępu do wolniejszej pamięci DRAM.
Istnieje kilka wad w korzystaniu z pamięci podręcznej. Wśród nich jest to, że pamięć podręczna ma ograniczoną pojemność i jest bardzo kosztowna.
