Tradycja choinki pochodzi od pogańskich czcicieli, którzy dekorowali swoje domy zielonymi gałązkami podczas przesilenia zimowego. Wierzyli, że długie noce miały miejsce, ponieważ bóg słońca był chory. Umieszczenie gałęzi w domu podczas przesilenia świętowało zanianie zimowej mocy.
Starożytni Egipcjanie dekorowali swoje domy zielonymi palmami, aby świętować triumf boga Ra nad śmiercią. Przesilenie zimowe było znane jako Saturnalia starożytnym Rzymianom, którzy świętowali nagrodę za owoce i warzywa od boga Saturna. Wikingowie wierzyli, że evergreeny są szczególne dla Baldera, boga słońca, a Celtowie wierzą, że wiecznie zielone konary symbolizują życie wieczne.
Ostatecznie chrześcijaństwo przyjęło praktykę używania wiecznie zielonych konarów do ozdabiania domów podczas przesilenia zimowego, które ma miejsce w okresie świątecznym. Pierwsze wykorzystanie dedykowanych drzewek "świątecznych" rozpoczęło się w Niemczech. Niemieccy imigranci rozpowszechniają tę praktykę na całym świecie, chociaż nowojorskie purytanie i inni uważają ją za pogańską praktykę i kpiny z Bożego Narodzenia.
Choinka osiągnęła nowy poziom popularności, kiedy królowa Wiktoria i jej niemiecki mąż przyjęli tę tradycję w 1846 roku. Ta praktyka szybko rozprzestrzeniła się na Stany Zjednoczone, a wkrótce zaczęto produkować ozdoby choinkowe. Na początku XX wieku większość gospodarstw domowych miała choinkę w domu.
