Generał Zaroff zaopatruje swoją wyspę w "grę", niszcząc statki płynące przez wyspę i oferując tymczasowe schronienie dla ocalałych, którzy ostatecznie staną się kamieniołomem generała. Generał jest w stanie zniszczyć statki ustawiając fałszywe sygnały nawigacyjne, które mają wskazywać kanały, ale zamiast tego poprowadzą statki w gigantyczne skały o ostrych jak brzytwa krawędziach, które je zniszczą. Czerpiąc inspirację z polowania na duże gry, które było popularną działalnością dla bogatych Amerykanów w latach dwudziestych, "Najbardziej niebezpieczna gra" została napisana przez Richarda Connell i opublikowana po raz pierwszy w 1924 roku.
W opowiadaniu "Najniebezpieczniejsza gra" generał Zaroff jest właścicielem wyspy, której boją się żeglarze, nazywający ją Wyspą Pułapek. W drodze do Rio de Janeiro Sanger Rainsford, łowca gier z Nowego Jorku, spadł z jachtu, na którym był i popłynął na wyspę Zaroffa. Początkowo Zaroff okazał się łaskawym gospodarzem, który najwyraźniej znał Rainsforda dzięki swojej reputacji myśliwego. Generał powiedział Rainsfordowi, że jest namiętnym myśliwym, ale później nudził się na polowaniu po tym, jak robił to przez całe życie.
Generał powiedział, że wszystko, co zmieniło się, gdy znalazł sposób na stworzenie gry do polowania, która wykorzystywała "powód", było wystarczająco godnym wyzwaniem dla jego umiejętności łowcy. W głównym wydaniu tej historii generał ujawnił, że "mężczyźni" byli najbardziej niebezpieczną grą, a Rainsford wkrótce miał stać się jego grą.
