Detergenty do naczyń to środki powierzchniowo czynne, które zasadniczo pozwalają na zmieszanie smaru i oleju z wodą poprzez zmniejszenie napięcia powierzchniowego. Chociaż sama woda nie może usunąć tłuszczu, obniżenie napięcia powierzchniowego umożliwia spłukiwanie tłuszcz i olej.
Detergenty do naczyń zostały opracowane po niedoborze tłuszczy roślinnych i zwierzęcych, które były używane do produkcji mydła podczas I i II wojny światowej. Surfaktanty są wytwarzane przy użyciu produktów petrochemicznych. Celem wszystkich środków powierzchniowo czynnych jest obniżenie napięcia powierzchniowego, co powoduje, że woda jest mniej podatna na przyleganie do siebie i jest bardziej podatna na kontakt z tłuszczem i olejem.
Nowoczesne detergenty do naczyń różnią się od wczesnych detergentów tym, że zawierają więcej niż same środki powierzchniowo czynne. Firmy często dodają inne materiały, aby nadać swoim produktom większą moc czyszczenia. Obejmuje to wybielacz w celu usunięcia plam barwnych i enzymów w celu rozbicia plam na bazie białka. Wiele detergentów zawiera również niebieski barwnik, aby zapobiec żółknięciu.
Podobnie jak mydło, detergenty mają hydrofobowe i hydrofilowe łańcuchy cząsteczkowe. Na jednym końcu łańcucha znajduje się składnik hydrofobowy, który odpycha wodę, ale jest przyciągany do smaru i oleju. Na drugim końcu znajduje się hydrofilowy składnik przyciągany do wody. Dzięki temu łańcuch cząsteczkowy może przyciągać zarówno wodę, jak i tłuszcz.
