Królowa Elżbieta I była jedną z głównych patronów Szekspira i była zagorzałym obrońcą jego dramatów, gdy krytycy próbowali zakazać im wstępu na scenę. Jej naleganie, by kobiety były równe emocjonalnie i intelektualnie mężczyznom wpłynął na jego wizerunek postaci kobiecych jako trójwymiarowych istot ludzkich, po raz pierwszy w literaturze i teatrze w tamtym czasie.
Elizabeth była lojalnym patronem prac Szekspira w całej swojej karierze, według Shakespeare Online. Była wielkim fanem teatru i literatury; była nawet znakomitym poetą. Z kolei Szekspir wiernie poparł królową i odniósł się do niej w kilku swoich pracach, w tym "Sen nocy letniej". Bard wykonał nawet kilka swoich sztuk przed monarchą w Pałacu Królewskim w Greenwich.
Gdy purytanie próbowali zamknąć wczesne dramaty Szekspira, Elżbieta stanęła w opozycji do wysiłku i publicznie broniła jego pracy, zgodnie z artykułem Humanities 360.
Podczas gdy Elżbieta zapewniała, że Szekspir nadal pisze sztuki, ona również miała bezpośredni wpływ na ich przyszłe treści, według autora artykułu Yale National Initiative zatytułowanego "Wpływ królowej Elżbiety na przebranie w sztukach Shakespeare'a i Spensera" The Faerie Queene. " była pierwszą kobietą brytyjskiego monarchy, która wydawała się silna, mądra i kobieca. Shakespeare przedstawił tę pozorną dychotomię w kilku swoich sztukach, w tym w "As You Like It", w której dwie kobiety przebierają się za mężczyzn dla własnego bezpieczeństwa, oraz "Poskromienie złośnicy", która przedstawia kobietę, która trzyma się mimo otoczony przez aroganckich ludzi.
