Gąbka jest pełna dziur, ale wciąż trzyma wodę. Gąbki są najprostszym ze zwierząt wielokomórkowych i znajdują się na dnie oceanu.
Gąbki pochodzą od prymitywnych, wielokomórkowych zwierząt pod typem porifera. Porifera tłumaczy się jako "porowe", ponieważ są one ostią, która pokrywa ich zewnętrzną stronę. Istnieje około 5000 odkrytych gatunków z siedliskami w zbiornikach wodnych. Gąbki przyczepiają się do powierzchni na dnie oceanu, a niektóre gatunki mogą przetrwać do 28 000 stóp poniżej poziomu morza.
Anatomia gąbki służy do filtrowania karmienia wodą wiciową, substancjami odżywczymi i bakteriami poprzez gąbkę. Spongina jest siatką białka stosowaną do wychwytywania pożywnych bakterii i cząstek. Gąbki są hermafrodytyczne, ale podczas swojego zarodka produkują tylko jeden rodzaj gamet. Wszystkie gąbki są w stanie grać obie role, ale wykorzystują po jednym spawn. Samiec uwalnia plemniki wchłonięte przez samicę. Nawożenie wewnętrzne i okres ciąży mają miejsce, dopóki samica nie uwolni larw planktonowych. Po kilku dniach larwy osiadają na dnie oceanu i zaczynają rosnąć.
Gąbki są podzielone na dwa typy, inkrustowane i wolnostojące. Inkrustowanie gąbek pokrywa skały jak mech i utrzymuje ich kształt. Wolnostojące gąbki są bardziej uniwersalne i mają większą objętość wewnętrzną w porównaniu do ich powierzchni zewnętrznej. Wolnostojące gąbki mają różne kształty i rozmiary.
