Wolter, urodzony François-Marie Arouet, był jednym z najbardziej znanych francuskich myślicieli i filozofów oświecenia. Jako autor, Voltaire pracował w wielu różnych mediach, w tym powieściach, opowiadaniach, sztukach, esejach, poezjach i broszurach. Jego najbardziej znanym dziełem jest prawdopodobnie zjadliwa satyra "Kandyd" z podtytułem "Optymizm".
Wolter urodził się w rodzinie burżuazyjnej w 1694 roku. W wieku 20 lat jego twórczość była już wystarczająco skandaliczna, by w 1715 roku zdobyć go na wygnaniu do Tulle, a następnie w 1721 roku uwięzić w Bastylii. Wolter był otwartym przeciwnikiem radykalnej religii i pisał obszernie na ten temat. Jego "Dictionnaire philosophique" było w szczególności dziełem encyklopedycznym, promującym oświeceniowy racjonalizm nad naukami Kościoła katolickiego. Wolter także sprzeciwiał się karom śmierci i torturom w czasach, w których korzystanie z nich było powszechne.
W pismach filozoficznych Voltaire'a często pojawiała się jego intensywna kreatywność i cierpki dowcip, a także umiejętność analizowania społeczeństwa i jego hipokryzji. Jego opowiadanie "Micromega", na przykład, nie tylko atakuje filozoficzne, teologiczne i naukowe koncepty ludzkości, ale oferuje jedną z pierwszych historii science fiction, w której poruszają się podróże w kosmosie. "Kandyd" podejmuje również kwestie filozoficzne, przedstawiające słabości pozytywistycznych światopoglądów poprzez włóczęgę nieszczęsnego uczonego idiotów. Oprócz swoich prac filozoficznych, Voltaire pisał także poezję i dramaty, w tym drugie przeróbkę klasycznej greckiej tragedii "Edyp".
Chociaż Voltaire napotkał prześladowania w swoim rodzinnym kraju, a następnie wyjechał za granicę w Anglii, w końcu udał się do domu, umierając podczas snu w Paryżu w 1778 roku, około dziesięć lat przed początkiem rewolucji francuskiej, walki, w której wiele idealiści i myśliciele często powoływać się na jego myśli.
