Wiersz "Marzenia" Langstona Hughesa dotyczy znaczenia marzeń i ich zdolności do wzmacniania i wzmacniania życia jednostki. W wierszu Hughes prosi czytelnika, aby "trzymał się mocno snów", ponieważ życie bez snów jest jak "złamany skrzydlaty ptak, który nie może latać".
Ta metafora, wraz z porównaniem bezsennego życia z "jałowym polem zamarzniętym śniegiem", nadaje wierszowi tak wysoką wartość, że krótkie i proste frazy przemawiają do emocji czytelnika. Ostatecznie wiersz sugeruje, że życie bez snów byłoby bezsensowne i beznadziejne.
Langston Hughes wyłonił się z literackiego ruchu Harlem Renaissance z lat dwudziestych, który charakteryzował się wzrostem afroamerykańskiego autorstwa. Początkowo Hughes był mocno krytykowany za sposób, w jaki przedstawiał życie afroamerykańskie w Stanach Zjednoczonych. Hughes zdecydował się zaprezentować życie afroamerykańskie w Harlemie, jak je zobaczył, co czasami może być postrzegane jako nieatrakcyjne. Hughes zauważył, że wielu jego wczesnych afroamerykańsko-amerykańskich krytyków "chciało postawić swoją najlepszą stopę, grzecznie wypielęgnowaną i kulturową stopę - i tylko tę stopę" pod względem literatury. Hughes sympatyzował z tym poglądem, ale wyraził jedną odpowiedź na taką krytykę, że "znał bardzo niewielu ludzi w dowolnym miejscu, którzy byli całkowicie piękni i całkowicie dobrzy" i że "znał tylko ludzi, z którymi dorastał, a oni nie byli ludzie, których buty zawsze świeciły, byli na Harvardzie, albo którzy słyszeli o Bachu, ale i oni wydawali się dobrymi ludźmi. "
