Tematem wiersza Williama Shakespeare'a "Siedem wieków człowieka" jest to, że życie jest bardzo podobne do dramatu, w którym mężczyźni i kobiety żyją krótkimi żywotami, jakby byli aktorami w sztuce, wkraczając w życie, by odgrywać swoje role przed odejściem od śmiertelności. W "Siedmiu wiekach człowieka" Szekspir opisuje siedem różnych etapów ludzkiego życia, od narodzin do śmierci. Wiersz w sztuce Szekspira "Jak wam się podoba" jest napisany jako monolog w swobodnym, narracyjnym stylu, wykorzystujący liczne techniki literackie, w tym aliterację, metaforę i porównanie.
Pierwszym etapem życia, który opisuje wiersz, jest niemowlęctwo, w którym płaczące dziecko musi być pielęgnowane przez cały czas. Kolejnym etapem życia jest uczeń, który niechętnie uczęszcza do szkoły i brakuje mu dyscypliny. Uczeń dorasta do kochanka, który jest zajęty pisaniem poezji ku swojej miłości.
Kiedy się starzeje, kochanek staje się bardziej dojrzały i dołącza do armii, stając się żołnierzem. Teraz jest szybki w walce, skłonny do zazdrości i bardzo ambitny, szukając uznania i reputacji. Jednak dzięki starzeniu żołnierz staje się sędzią. Ten zdrowy, pomarszczony człowiek doradza innym ludziom i zdobył swój status społeczny.
Wkrótce jednak, poczciwy mężczyzna starzeje się i staje się pantalonem. Wygląda jak skorupa jego formalnego ja, a jego głos zaczyna słabnąć, przypominając dźwięk dziecka. W końcowym, siódmym etapie życia mężczyzna jest kaleki z wiekiem. Ze zmysłem tak pogrążonym w całkowitym bezruchu, jest zupełnie bezradny i podobny do niemowlęcia, odnosząc się do samego początku życia. W ten sposób Szekspir opisuje życie na tych siedmiu etapach, celowo zamykając życie książki z podobną cechą bezradności, jaką można znaleźć po urodzeniu i przed śmiercią.
