Celtowie zwykle nosili koszule z długimi rękawami lub tuniki i długie spodnie. Ubrania były wykonane z wełny lub lnu, a jedwab używano do ubrania bogatych ludzi. Zimą nosili płaszcze z napierśnikami i naramiennikami noszonymi jako ozdoby.
Celtyccy bogowie i boginie są przedstawieni jako noszące obroże, które były kawałkami skręconego metalu noszonego na szyi lub ramieniu. Torc był ozdobą dla kobiet aż do około IV wieku pne, po czym stał się ozdobą wojowników. Akcesoria uznano za znak szlachetności i statusu.
Słowo "celtycki" używane jest do opisu języków i kultur sześciu celtyckich narodów, w tym Irlandii, Szkocji, Walii, Kornwalii, Wyspy Man i Bretanii. Celtowie byli grupą plemiennych społeczeństw w Europie w epoce żelaza. Plemiona były różnorodne, ale wszyscy mówili językiem celtyckim. Celtowie mieszkający we Francji i północnych Włoszech zostali nazwani przez Rzymian Galami. Według Księgi Leinster, Celtowie, którzy przybyli do Irlandii, pochodzili z Iberii. Społeczności celtyckie podzielono na trzy grupy, wojowniczą arystokrację: intelektualistów, składających się z poetów, druidów i jurystów: i wszystkich innych. Kobiety uczestniczyły w wojnie i królestwie.
