Egipskie malowidła na grobowcach pokazują, że starożytni Egipcjanie nosili przepaski na biodrach, ale faraonowie nosili lniane tuniki obszyte calasiris lub frędzle, zwisające przy nogach. Wełniane białe płaszcze przykryły tuniki. Grób króla Tut ujawnił, że król nosił kilty, fartuchy, tuniki, skarpetki, szarfy, nakrycia głowy, szaliki, czapki, rękawiczki i rękawice.
Podczas gdy faraon często nosił tylko kilty i koronę, jego poddani często nosili jeszcze mniej. Ze względu na klimat ludzie starali się nosić tak mało, jak to tylko możliwe. Służące dziewczyny nosiły niewiele więcej niż biżuterię i majtki. Pracownicy nosili przepaski na biodrach i szerokie szaty, a jeśli pracowali na drogach wodnych, nic nie nosili. Latem dzieci biegały nago, nosząc płaszcze i chusty w chłodniejszych porach roku.
Ubrania, gdy były noszone, były zwykle wykonane z płótna i zostały obcięte krótko. Sukienki damskie opisywały paski, a większość stylów odzieży była zapakowana zamiast szytych. Tkaniny lniane były noszone przez kobiety i mężczyzn, podobnie jak tuniki. Oprócz bielizny ubrania były wykonane z kozich włosów, włókien z palm i wełny owczej. Bawełnę używano w pierwszym wieku, podczas gdy jedwab był używany po siódmym wieku A.D.
Farańczycy nosili fałszywe brody, aby symbolizować ich królestwo; żeńskie faraony także nosiły fałszywe brody. Biżuteria ankh, która była noszona, symbolizowała życie.
