W starożytnym Egipcie mężczyźni nosili tuniki z lnu przypominające długie koszulki sięgające kolan. Jednak mężczyźni pracujący na zewnątrz mieli inny strój. Zamiast tuników nosili krótkie spódnice, które zostały wykonane przez owinięcie płótna wokół nóg i talii.
Ta lekka odzież z lnu była faworyzowana z powodu gorącego klimatu Egiptu. Pory roku były gorące, a pory zimowe łagodne. W czasach rzymskich czasami używano bawełny do produkcji odzieży i importowano ją z Indii.
Skóry zwierząt, zwłaszcza skóry lamparta, były powszechne wśród kapłanów i faraonów ze względu na ich rolę w społeczności. Czasami królowie i królowie mogli nosić ozdobne, obrzędowe ubrania, ozdobione piórami.
Najważniejszym materiałem do produkcji odzieży była bielizna, która była produkowana w różnym stopniu jakościowym od lnu. Poziom jakości zależał od klasy społecznej; egipski wieśniak nosił najniższy poziom, a ci, którzy mieli być pochowani w piramidach lub masztach, zadowolili się niczym innym, jak najwyższą jakością, będącą najwspanialszym utkanym płótnem. Rolę produkcji odzieży zajmowały kobiety w domach, chociaż były warsztaty prowadzone przez bogatych mężczyzn.
