Shabba to termin, który jest używany jako przydomek dla koncepcji Szabatu, żydowskiego dnia odpoczynku, w którym nie może pracować uważny Żyd. W Szabat, dzień odpoczynku, żydowski ludzie robią coś więcej niż spać z opóźnieniem, ponieważ mają czas, aby odłożyć na bok, aby docenić cuda świata i zastanowić się nad swoją ścieżką z Bogiem.
Szabat jest wzorowany na reszcie, którą Bóg przyjął w Księdze Rodzaju 2: 1-3, gdzie jest powiedziane: "Niebo i ziemia zostały zakończone, cały ich układ ... W siódmym dniu Bóg zakończył dzieło, które Bóg wykonał, a Bóg zaprzestał (lub odpoczął) dnia siódmego od całej pracy, którą wykonał Bóg, a Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i ogłosił go świętym, ponieważ na nim Bóg zaprzestał (lub odpoczął) od całej pracy, którą wykonał Bóg ". Ten wzór pracy i odpoczynku został przyjęty przez wszystkich naśladowców Boga.
Ten rodzaj odpoczynku został uznany za czas refleksji i rozpalenia ducha, a także przywrócenia duszy. Szabat jest także wypoczynkowym świętem wspomnianym w Dziesięciu Przykazaniach. Prosi się, aby wierzący pamiętali dzień szabatu i zachowywali go świętym, nie wykonując żadnej pracy w tym dniu.