Trzy czarownice z "Makbeta" reprezentują zło i ciemność. Czarownice demonstrują specyficznie zewnętrzne siły zła działające na Makbet, ale alegorycznie mogą wpływać na każdą osobę. Są także metaforycznym odzwierciedleniem ciemności w samym Makbecie.
W "Makbecie" Szekspir używa trzech czarownic, czasami nazywanych Dziwnymi Siostrami, aby zbadać filozoficzną kwestię predestynacji. Ich zdolność do przewidywania przyszłości dokładnie stawia pytania o to, czy wydarzenia z życia Makbeta są z góry określone, czy jest on panem własnego losu. Jeśli wydarzenia z życia Makbeta są już napisane, czarownice po prostu informują go o swojej przyszłości. Jeśli Makbet może wybrać swoje przeznaczenie, czarownice manipulują Makbeta w samospełniającą się proroctwę. Szekspir ostatecznie pozostawia publiczność do sformułowania własnego wniosku. Jedna z prognoz, że dzieci Bankieo towarzysz Makbeta pewnego dnia staną się królami, jest niespełniona na końcu spektaklu.
W "Makbecie" nienawiść, jaką trzy czarownice mają wobec ludzkości, podkreśla ciemność i deszcz, który towarzyszy ich pojawieniu się. Wiersz "Podwójna, podwójna praca i kłopot" mówi o ich chęci wzmożenia prób i trudów ludzkiej rasy. Szekspir oddziela czarownice od ludzkości, odbiegając od pustej zwrotki używanej w pozostałej części "Makbeta" do rymowanych kupletów używanych w przemowie czarownicy.
